قآصدک

امــــــروز یک قاصــــدک آرزو دآرم! که خســــــتــه از یآدگــــــآری ِ ایــآم استـــ . . .

         دلــش هوآی "ماندنی شدن" رآ میخوآهـد . . . دلش "بـودن" می خوآهــد !

         می ســــپآرمش به بـــآد ،

          تآ برود و سهـــــــم دیگــــری شَــــوَد  !

         می سپـــــآرمــــــــــش به دســــــتآن مهـــــربآن ابرهــــــــآ !

         تا بشود بآرآن ! و ببآرد بر من ! ... تآ شآید من زیــر قطـــره هآیش آرامش یآبم!

         کآش برآی دلخوشی من هم که شده ببآرد ! و برآی وجودم، تـــآزگی رآ به ارمغــــآن آورد!